jueves, 29 de enero de 2015

Coia é diferente

Nesta entrada quero reflexar o espirito rebelde de Galicia nun pobo moi particular, nun pobo do que polo menos eu non escoitara falar nunca, este pobo chámase Coia, Vigo. Este pobo pode ser catalogado por diferentes palabras pero nunca coa palabra sumisa.

Todo empezou coa expropiación de fincas e a súa conversión en chan residencial do ano 1963, o obxetivo disto era formar un recinto no que se contruiran cerca de 9000 vivendas. Coia era un sitio tranquilo, sen moitas vivendas como se pode apreciar nesta imaxe.



 Esta lei aprobouse no ano 1963, en plena ditadura framquista polo que isto intentouse levar o máis silenciosamente posible pero iso non foi posible e descubriuse que o diñeiro que lle tiñan que pagar aos veciños non foi o que realmente pagaron e ademáis sairon a luz certas irregularidades que incumpría o goberno.

Estou seguro de que este feito pasou en numerosos lugares, pero en Coia non ían quedarse cos brazos cruzados e saíron a rúa para revelarse contra o establecido, contra as normas incumpridas, contra os que propuxeron a lei, contra todo o que lles provocaba este malestar, pero aínda con todo isto, Coia non logrou o que quería e todo iso foi construido.

Barco da rotonda

Pero Coia non é coñecida so por este feito do polígono, Coia esta vivindo un feito a día de hoxe, un feito que lles obrigou a sair a rúa outra vez.
Esta vez, o alcalde de Vigo tivo a idea de poñer un barco de pesca de altura( conservado dende o século XX ) nunha rotonda, isto trae varios problemas, os que na miña opinión son os problemas máis importantes son:
-Non entendo porque hai que poñer un barco nunha rotonda, imaxino que será en forma de homenaxe pero para min estanse equivocando
-Levar o barco ata a rotonda pode traer uns costes de 2 millóns de euros, o que se podería usar para mellorar ou construir ifraestructuras sociais e non para isto.

Os veciños de Coia levan varíos días manifestandose e con algún enfrentamento coa policia. Destaco o cantinela que realizan nas súas manifestacións, "Non poder ser, non pode ser, o barco na rotonda e as familias sen comer"

Agora vou deixar un par de enlaces de videos nos que se refrexa o enfado dos veciños sobre este último asunto:

Non ao barco da rotonda. Encontronazos coa policia
Declaracións sobre o barco da rotonda
Aquí un dos moitos reportaxe da TVG sobre este feito


sábado, 24 de enero de 2015

O intento de derrotar aos fortes

O tema que nos propuxeron esta semana consiste no tema de Galicia rebelde, demostrar que Galicia non está sempre sumisa e que se rebela e cando o fai, faino ao grande.

Para entender esta historia, hai que irse ao século 19, máis en concreto a Decada Moderada de Isabel II (1844-1854), no que un xeneral, o xeneral Narvaez foi quitando todas as liberdades que se foran conseguindo pouco a pouco e iso en xeral non gustou sobretodo as personas que tiñan unha clase social baixa(campesiños, gandeiros...) que eran os que máis demandaban as liberdades e por culpa do xeneral Narvaez, todo iso foise ao garete.


Por todo isto, un home, o coronel Miguel Solis, revelouse e foi exactamente o día 2 de abril de 1846 cando se revelou en Lugo. O 15 dese mismo mes, constituiuse en Galicia a Xunta Superior do Reino de Galicia no que chegaron ao acordo de que tiñan que quitarlle o poder ao Xeneral Narvaez e recuperar todos os dereitos que se lle foron quitando inxustamente a Galicia.


Esta é unha imaxe de Solis, o home que intentou salvar Galicia

O día 23 foi o día da batalla, entre as tropas enviadas polo goberno a Galicia e os sublevados. Foi unha batalla que non durou nin un día e as tropas do goberno ganaron a batalla aos sublevados co que Miguel Solis tivo que entregarse e o día 26 de abrl nun xuicio (que non foi celebrado en Galicia por medo de que os que apoiaban a Solis boicotearan o xuicio) no que foi condenado a morte.

Ese día, o 26 de abril de 1846, todas as esperanzas dos galegos por volver a ter os dereitos que lles pertencian, por volver a sentirse libres, por ter a Galicia que eles querían, todos esos soños desvanecéronse rapidamente pero puideron sentirse orgullosos, xa que esta pouca xente pode dicir que o seu soño foi destrozado, si, pero que polo menos loitaron por intentar cambiar a historia, e por demostrar que non sempre os grandes gañan.

lunes, 12 de enero de 2015

A decisión máis fácil

Galicia é unha das poucas comunidades autónomas con dous idiomas oficiais, algo que en teoria non é malo para unha sociedade pero que ao final acabao sendo.

Actualmente a maior ventaxa do uso de dous idiomas oficiais nun territorio e que podes elexir un ou outro xa que os dous son correctos, pero ao millor, isto deixa de ser unha elección..

O que pasa e que o galego e o castelan non son compatibles, . Actualmente, o castelan é unha lingua que ten máis prestixio tanto na propiao que provoca que unha lingua sexa a maioritaria(máis importante) e outra sexa a minoritaria(menos importante) Galicia coma fora dela, o castelan usase en case todos os ámbitos da vida cotia. Por exemplo, na educación, aínda que hai asignaturas impartidas en galego, a gran maioria son impartidas en castelán, ben porque o castelan úsase máis ou ben porque estamos nun país no que se quere inculcar o uso do castelán en todo o territorio.

O uso do galego está sendo cada vez menor porque as novas xeracións estan sendo inculcadas nunha castelanización progresiva e lenta pero moi efectiva. O que quero dicir é que pouco a pouco, o galego ira desaparecendo, e como din os estudos, dentro duns 30 anos, so 1 de cada 4 galegos falaran o propio galego. 

No pasado, o galego era unha lingua falada por unha maioria abundante da poboación, pero na actualidade como podedes observar nesta gráfica, o uso do galego está baixando a ritmos moi altos, e isto é unha gráfica do 2003, o normal sería que actualmente, o uso de galego aínda baisaxe máis

Como pódese ver, segue a ser predominante o uso do galego pola terceira idade e como as novas xeracións, van usando cada vez máis o castelan ca o galego.

O análise disto a longo prazo é sinxelo se a situación non cambia, estas persoas que so falan castelan, van seguir falando castelan toda a vida, e ese será o idioma que lle ensinen aos seus fillos, asi seguira e seguira ata que o galego quede reducido a un dialecto. 

Aquí unha entrevista realizada ao secretario da Real Academia Galega na que fala sobre uns datos sobre o galego que sairon hai mais ou menos un mes.

Esta situación ten que cambiar, os plans propostos estan ben pero non teñen un efecto rápido, asi que para que isto cambie, teñen que seguir os cambios e os ciudadanos temos que concienciarnos de que se non cambiamos isto, pode ser que nunca máis sexa unha elección.